***
do ciebie
poprzez czas
czasem tak blisko
że dotykam
nie wiem
gdzie kończy się pamięć
a zaczyna rzeczywistość
zegar mojego ciała
zaciął się
uparcie wraca
do chwil
już okrzepłych
we wnętrzu drzew
we mnie
czas nie potrafi zastygnąć
toczy się
poprzez krew
Poświatowska
